17. Nieuw leven, dag één.

17. Nieuw leven, dag één.

Het blijven zoeken naar je eigen geluk is een grote uitdaging. Je eigen behoeftes die je nodig hebt om je gelukkig te maken, kunnen in de loop der jaren veranderen. En dat is ook niet raar, want jij als persoon zelf veranderd ook, en dus moeten ook je behoeften daar op worden aangepast.

Ik heb altijd een toekomstbeeld voor mezelf gecreëerd. Dat bestaat uit dingen dat ik graag bereikt wil hebben, en uiteindelijk na een aantal jaar nog wil bereiken. Het bestaat ook uit dingen die ik nog wil leren en ontwikkelen. Alles bij elkaar, is mijn toekomst. Hier en daar wordt het beeld een beetje bijgeschaafd, omdat je in nieuwe situaties terecht komt, en nieuwe uitdagingen aangaat en daar ook weer van leert. Belangrijk is dat je altijd doelen blijft houden in het leven, en dingen kunt afronden, voordat je een nieuwe expeditie aangaat, maar soms moet je keuzes maken en met een schone lei beginnen.

In mijn tweede column heb ik het volgende geschreven: “Sommige geloven dat volhouden en doorzetten tekenen zijn van kracht en moed. Maar soms zijn er momenten in het leven waarbij iemand veel meer moed nodig heeft, om dingen te laten gaan.” De column die ik vandaag schrijf, wordt emotioneel zwaar voor me, omdat vandaag de eerste dag wordt in een nieuwe leven; ik heb besloten om mijn geluk weer te vinden, en dat doe ik alleen, zonder relatie.

Mijn ouders zeggen dat ik veel te volwassen ben voor mijn leeftijd! De dingen die ik schrijf en zeg over het leven en de liefde gaat diep, en een doorsnee 22-jarige houdt zich daar niet zo erg mee bezig. Ik wel, en ik kan er niets aan doen.  Ik ben nog steeds elke dag bezig naar het zoeken van mijn eigen geluk, en ik ben mezelf flink tegen gekomen de laatste jaren. Ik heb ervaren hoe het is om alle geluk van de wereld te hebben, maar ik heb ook ervaren hoe het is om in een diep dal te zitten en gewoon niet meer weten hoe je daar uit moet komen. Ik vind mezelf een sterk persoon, omdat ik heel goed weet wat ik wel en niet wil, maar ik ben ook een gevoelig persoon, en die combinatie kan soms verkeerd uitpakken. Ik heb in ieder geval geleerd, om je eigen intuïtie altijd te volgen, en als je gevoel twijfelt, dan klopt er iets niet.

Ik heb vandaag de laatste spullen verhuisd, en zo heb ik letterlijk en figuurlijk de deur dicht kunnen doen. Het is afgesloten, klaar.  En dat betekent niet dat het me niets doet. Het moeilijkste in de liefde is dat je moet weten wanneer je dingen moet laten gaan, en dat je iemand vaarwel moet zeggen.

Het is zo onrustig geweest in mijn hoofd de laatste tijd, dat ik al mijn gedachtes niet meer in de juiste lade in mijn hoofd kon stoppen. Het was een grote puinhoop en ik wist niet waar ik moest beginnen om weer tot rust te komen. Soms raak je in een neerwaartse spiraal en vergeet je alle fijne momenten en denk je alleen nog maar aan de negatieve dagen. Maar dan heb je een geweldige dag, en dan vergeet je alle sombere dagen.  Uiteindelijk heb ik alles toch rustig gekregen in mijn hoofd, dankzij het vele praten met mensen die ik lief heb. Niet eens voor advies, maar alleen maar om mijn verhaal te doen, zodat het weer wat leger in m’n koppie werd.

Ik hoor van velen dat het een dappere beslissing is geweest, en dat voelt ook wel zo. Niet iedereen stapt uit een lange relatie, ook al is iemand niet meer gelukkig. Een mens is bang voor verandering, en dus neemt iemand snel genoegen met minder, en is alles wel prima zoals het is. Ik niet, en ik ga mijn best doen om mijn geluk weer te vinden en ik weet zeker dat het gaat lukken, maar eerst ga ik mezelf herontdekken en genieten van de eerste dag in mijn nieuwe leven. Hallo wereld!