15. Herinneringen herleven.

15. Herinneringen herleven.

Ken je dat gevoel, dat als je oude foto´s terug kijkt, je weer helemaal het moment herleeft en voelt hoe je je toen voelde?

Het geheugen is een manier om de dingen te herdenken die je lief hebt, die je maken tot wie jij bent en de dingen die je nooit meer wilt verliezen.  Herinneringen zijn de spil van het leven. Men creeërt ze, koestert ze, geeft ze door en verzamelt ze. Samen creëren we nieuwe herinneringen waar we later op terug kunnen kijken.

Ik ben op mijn laptop door wat fotoalbums gaan ‘bladeren’ en betrapte mezelf er op dat ik af en toe ik hardop begon te lachen bij het zien van een bepaalde foto. Ik weet nog precies waar, waarom, met wie en wanneer ik ergens iets beleefde en hoe ik me op dat moment voelde. Bij het zien van de foto herleef ik de herinnering van die bepaalde dag en duik ik weer even terug naar het moment van toen. In gedachte herleef ik alles opnieuw, wat er gezegd is, wat we dronken of aten, hoe mijn stemming was, en waarom.

Ik maak graag foto’s. Een foto zegt werkelijk meer dan 1000 woorden. Een foto kan een emotie vastleggen die niemand goed kan verwoorden. Zo ook met een herinnering. Je kan iemand jouw belevenis verwoorden, maar de ander zal nooit het daadwerkelijk het gevoel juist kunnen plaatsen. ‘Je had er bij moeten zijn’ krijg je dan. Een foto kan iemand zo veel meer vertellen, misschien wel meer dan je soms wilt weten. Niet alle herinneringen zijn fijne herinneringen. Als ik door het album blader kom ik ook foto’s tegen waar ik niet goed in m’n vel zat, en dat zie je terug op de foto. Het brengt je meteen terug naar die tijd, en even voel ik me weer rot. Ook al wil ik er niet te lang naar staren, het is af en toe wel goed om even stil te staan bij de dingen die zijn gebeurd, en waar die wijze les me nu heeft gebracht. Je moet niet leven in het verleden, maar je kan soms wel even terug kijken, alleen maar om te beseffen hoever je bent gekomen.

Soms heb je foto’s niet nodig voor een herinnering. Ook muziek of een bepaalde geur kan mooie herinneringen ophalen. Een bepaalde geur komt vaak onverwachts en vluchtig langs, maar de herinnering schiet snel je gedachte binnen. Een zomervakantie bij een meer in de bergen, een strandwandeling in oktober, een familie diner. Vaak zijn het herinneringen die ver weg verstopt zijn in ons geheugen. We weten het nog als de dag van gister, maar denken er alleen aan als de herkenbare geur onze neus binnenkomt.

Een herinnering hoeft niet altijd eenmalig te zijn. Zo denk ik bij de geur van sigaren meteen aan mijn opa, een man van bijna 90 die geniet van het leven met z’n vriendin, sigaar en borreltje. Zo ken ik mijn opa, en opa is opa niet zonder zijn sigaar. Misschien heb je een herinnering van de geur van een maaltijd, die je samen met je partner hebt gegeten. Iedereen heeft zijn eigen herinneringen opgeslagen, en deze worden weer opgeroepen door datgene dat je daar aan hebt verbonden.

Niet alle gebeurtenissen wil je herinneren, en gelukkig blijven bij een herinnering niet alle details bewaard. Helaas kan je een herinnering niet altijd controleren, en zo word je gedachte soms naar een gebeurtenis geleidt waar je eigenlijk niet wilt zijn. Die herinneringen heb ik niet veel, maar als het voorkomt, herleef ik het moment vaak intens, maar kort, zodat ik de herinnering daarna ook weer ver weg in gedachte kan stoppen. Een foto kun je deleaten, maar een herinnering zal altijd blijven. En dat is maar goed ook, soms moet een mens ook herinnert worden aan minder leuke moment, om weer even bewust te worden van de weg die is afgelegd en wat iemand heeft bereikt. En zoals Blof het al heeft gezongen: Hoe ver je gaat, heeft met afstand niets te maken, hoogstens met de tijd. Onthoud, dat herinneringen er voor gemaakt zijn, om je fijnste moment te herleven, en te leren van het verleden.